Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/17172 Esas 2018/6182 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğü kararda gösterilmediği ve sanığın adli sicil kaydında yer alan Gaziantep 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2010/755 Esas 2011/28 sayılı kararın suç tarihinden sonra kesinleştiği, Konya 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2008/715 Esas 2009/221 sayılı kararının da uyuşturucu madde tedavisi veya denetimli serbestlik kararı olduğu anlaşıldığından tekerüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, hüküm fıkrasından "TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına" yönelik bölümün çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMESİ ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASI suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.