MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma, ücret, yıllık izin ücreti
alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 11.09.1996 tarihinde işe başladığını, mağaza müdürü olarak çalışırken, işveren tarafından 20.03.2007 tarihinde başka bir şubeye tezgahtar olarak görevlendirildiğini, bu durumun çalışma koşullarında esaslı değişiklik meydana getirmesi nedeniyle iş sözleşmesinin, davacı tarafından 21.03.2007 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini belirterek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunduklarını, davacının müvekkiline ait işyerinde 01.10.1998-22/03/2007 tarihleri arası çalıştığını, davacının 22 - 23 ve 25 Mart 2007 tarihlerinde işe gelmediği için iş sözleşmesinin, devamsızlık nedeniyle feshedildiğini, davacının, alacağının bulunmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, “Tüm dosya içindekiler birlikte incelendiğinde, SSK Kayıtları, tanık anlatımları, işverenden gelen belgelere göre davacının davalı işverenlikte 10 yıl, 4 ay, 20 gün çalıştığı anlaşılmaktadır.
Davacı, son olarak mağaza müdürü olarak çalışmaktadır. Kendisi 20/03/2007 tarihinde işverenin İvedik şubesine tezgahtar olarak görevlendirilmiştir. 4857 Sayılı iş Kanunun 22. maddesinin koyduğu hükme göre işverenin çalışma koşullarında esaslı bir değişikliği işçiye durumuyazılı olarak bildirmek suretiyle yapabileceği belirtilmektedir, işçinin rızası olmadan yapılan bu tür değişikliğin hukuki değeri bulunmamaktadır. O halde bu değişiklik sonucu davacının iş sözleşmesinin feshi yasaya uygundur. Dolayısıyla kıdem tazminatı talep edebilecektir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin kararlılık ve düzenlilik gösteren uygulamasına göre, ücret ödeme bordroları sürekli ve düzenli olarak işçi tarafından imzalanmış ise ücret bordrolarında gösterilen ücret, esas alınmaktadır. Bilirkişinin yaptığı bu değerlendirme, uygulama ve yasaya uygundur. Akdin feshindeki giydirilmiş brüt ücret üzerinden bilirkişi tarafından yapılan kıdem tazminatı hesabı mahkemece kabule değer görülmüştür. Davacının yıllık izin ücreti talebi bulunmaktadır. İznin kullandırıldığının ispat külfeti işveren
üzerindedir, işveren bu yükümünü izin defteri, izin kartoteksi yada izin yönetmeliğinde belirtilen işçi tarafından imzası inkar edilmeyen belgelerle yerine getirmek durumundadır. Davacının dosyada bulunan bilgi ve belgelere göre talep ettiği izin ücreti imza karşılığı kendisine ödenmiştir. O halde davacının bu talebinin reddi gerekmektedir.
Davacı dinletmiş olduğu tanıklarla haftalık çalışma süresi olan 45 saatten fazla çalıştığını kanıtlamıştır. HUMK un 254. madde hükmüne göre tanıkların doğru söylemesi asıldır. Davacının yaptığı fazla çalışmaların karşılığının işveren tarafından ödendiği konusunda dosyada bir bilgi ve belge bulunmamaktadır. Bu nedenle bilirkişi tarafından yapılan fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan alınıp davacıya verilmesi gerekmiştir.” gerekçesiyle kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ve ücrete yönelik talebin kabulüne, yıllık izin ücreti talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmişse de, dosya içeriği itibari ile davacının işe başlama tarihi ve ücret miktarı ihtilaflıdır. Yargılama sırasında, davacı tarafça ibraz edilen belge örneğinde, davacının kıdem süresi ve aldığı ücreti belirtir açıklamaların bulunduğu ancak bu delilin incelenip değerlendirmeye tabi tutulmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, belge örneğinin aslı araştırılarak, tarafların diyecekleri sorulduktan sonra davacının kıdem süresi ve aldığı ücret miktarı konusunda oluşacak kanaate göre sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,22.03 .2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.