Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1310 Esas 2021/573 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1310
Karar No: 2021/573
Karar Tarihi: 25.01.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1310 Esas 2021/573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, hırsızlık suçundan tutuklanarak 40 gün cezaevinde kaldıktan sonra beraat etmiştir. Beraat kararı kesinleştikten sonra davacı, tutukluluk süresince maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Mahkeme, davacının tazminat talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddesi gereği reddedilmesine karar vermiştir. Temyiz başvurusu sonucunda, Yargıtay 12. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin kararını onamış ve davacının tazminat talebinin reddedilmesinde usule ve kanuna uygunluk bulunduğunu belirtmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 144/1-e maddesi: Tutuklu veya hükümlü olarak geçen sürelerin tazminat talebi için yeterli olmadığı gibi, tazminat talebinde bulunma hakkını da ortadan kaldırmaktadır.

12. Ceza Dairesi 2020/1310 E. , 2021/573 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/166 Esas - 2015/460 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının hırsızlık suçundan 28/01/2015 - 05/03/2015 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 17/06/2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 5.500 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.080,62 TL maddi, 1.500 TL manevi tazminatın tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede davacının soruşturma aşamasında alınan beyanlarında açıkça üzerine atılı suçu işlediğini kabul ederek tutuklanmasına neden olduğu, bu kapsamda 5271 sayılı CMK"nın 144/1-e maddesi gereğince tazminat hakkının bulunmadığı gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, aynı gerekçe ile davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin davanın reddine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.