Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1070 Esas 2015/1398 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1070
Karar No: 2015/1398
Karar Tarihi: 29.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1070 Esas 2015/1398 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık davasında yerel mahkemenin verdiği mahkumiyet hükmünü bozmuştur. Müştekinin değişen beyanına itibar edilmemiş ve sanığın suçu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen kısıtlamaların koşullu salıverme tarihine kadar devam etmesi gerektiği gözetilmediği için hüküm bozulmuştur. Yeniden yapılan değerlendirme sonucu, sanığın hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak söz konusu kısıtlamalara tabi tutulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 141/1. ve 53/1. (a,b,c,d,e) maddeleridir.
17. Ceza Dairesi         2015/1070 E.  ,  2015/1398 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Müştekinin soruşturma aşamasındaki beyanında aracını kilitleyerek parkettiğini belirtmesi, sanığın kollukta ve Cumhuriyet savcısı huzurunda alınan ifadesinde aracın kapısını bıçakla zorlayarak açtığını belirtmesi karşısında, malın iadesi sonrasında sanığın daha az ceza almasına yönelik müştekinin değişen beyanına itibar edilmesi mümkün görülmemiş, yerel mahkemenin suç vasfına yönelik değerlendirmesi yerinde olup tebliğnamede yer alan suçun TCK 141/1. maddesi kapsamında olduğu yönündeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. Maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın TCK 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e bendlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.