Hırsızlık - tehdit - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1061 Esas 2015/1396 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1061
Karar No: 2015/1396
Karar Tarihi: 29.04.2015

Hırsızlık - tehdit - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1061 Esas 2015/1396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir aracı çalmak ve tehdit etmek suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme sanığın işlediği suçların cezalandırılmasında yanılmıştır. Sanığın çalma eylemi, TCK'nın 142/1-(b) maddesine uyuyor, bu nedenle sanık bu maddeden cezalandırılmalıdır. Aynı şekilde, sanığın trafik kazası yapması, TCK'nın 143 maddesinin uygulanması gerektiği anlamına gelir. Ancak, mahkeme, sanık hakkında eksik ceza vermiştir. Ayrıca, sanığın cezasında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından mahrumiyet koşulu bulunmalıdır. Bu hakları kullanamama cezası, koşullu salıverilene kadar devam etmelidir. Kanun maddeleri: TCK 142/1-(b), TCK 143, TCK 53/1-(c), TCK 53/2 ve TCK 53/3.

17. Ceza Dairesi 2015/1061 E. , 2015/1396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın katılana ait kapısı kilitli olan aracı düz kontak yaparak çalma eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması sonuca etkili olmadığından; katılanın aracını geceleyin 00:30 sıralarında park ettiğini beyan etmesi, suça konu aracın geceleyin 03:30" da sanığın idaresinde iken trafik kazası yapması karşısında TCK"nın 143 maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın TCK 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e bendlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.