Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/2040 Esas 2021/122 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.09.2017 tarih ve 2017/447 - 2017/351 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.09.2017 tarih ve 2017/447 esas 2017/351 sayılı kararının CMK 280/2 maddesi uyarınca kaldırılarak TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık hakkında hükmolunan cezadan 5237 sayılı TCK’nın 62/1 maddesi gereğince indirim yapılırken hesap hatası sonucu "6 yıl 10 ay 15 gün" yerine "5 yıl 22 ay 15 gün" hapis cezası olarak eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; bölge adliye mahkemesinin gerekçesinde dosya kapsamı ile uyumlu bulunmayan sanığın örgütsel toplantılara katıldığı ve bu toplantılarda burs, himmet, kurban parası adı altında örgüte destek sağladığı, görev yaptığı köylerde örgüt ideolojisi doğrultusunda hareket edip söylemlerde bulunduğu hususlarına yer verilmesi diğer deliller ve dosya kapsamına göre sonuca etkili görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.