23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/15770 Karar No: 2016/5990 Karar Tarihi: 09.05.2016
Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15770 Esas 2016/5990 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından dolayı Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın suçu işlediği kanaatine vararak 4 ay 15 gün hapis cezası vermiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-c bendindeki \"velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan\" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiştir. Bu nedenle, mahkemenin kararı bozulmuş ve TCK'nın 53. maddesinin farklı fıkralarına ilişkin açıklamaları eklenerek düzeltilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 86/2, 86/3-e, 35, 53/1, 8/6, 151/1, 58.
23. Ceza Dairesi 2015/15770 E. , 2016/5990 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama HÜKÜM : TCK"nın 86/2, 86/3-e, 35, 53/1, 8/6. maddeleri gereğince 4 ay 15 gün hapis cezası TCK"nın 151/1, 53/1, 58. maddeleri gereğince 4 ay hapis cezası
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık ... ve temyiz dışı sanık ..."ın, katılan ... ile tartışma yaşadığı bu tartışma sırasında sanık ..."in tahta sopayla ve yaralama kastıyla katılanın üzerine yürüdüğü lakin suçun teşebbüs aşamasında kaldığı ve yine katılana ait büfenin muhtelif kısımlarına zarar vererek üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.