MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/04/2008 tarih, 2008/1-22 Esas 2008/80 Karar sayılı kararında da belirtildiği şekliyle, sanığın akıl hastası olması durumunda yapılacak uygulamanın sınırlarını belirleme açısından, işlenen fiilin bir suç oluşturup oluşturmadığı eğer oluşturuyor ise suç vasfının belirlenmesi ve gerek sübuta gerekse vasfa ilişkin gerekçeli değerlendirmenin hükümde tartışılması suretiyle karar verilmesi gerekirken; vasfa ve sübuta yönelik değerlendirme yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 32/1. maddesi kapsamında bulunan akıl hastalığı nedeniyle aynı Kanun’un 57/1. maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.02.2015 tarihli, 2013/451 Esas ve 2015/6 Karar sayılı kararı gereğince kazanılmış hak teşkil etmeyen yargılama giderlerinin, 5271 sayılı CMK"nin 325/1. maddesi uyarınca sanıktan tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kamu üzerinde bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.