Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/31189 Esas 2015/3685 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/31189
Karar No: 2015/3685
Karar Tarihi: 05.03.2015

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/31189 Esas 2015/3685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Mahkeme, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Ancak bu karar, kanun maddeleri doğru bir şekilde uygulanmadan verilmiştir. Bu nedenle karar temyiz edilmiştir. Temyiz sonucunda, mahkeme kararı bozulmuş ve sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. Bu karar, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-(a) maddeleri uyarınca alınmıştır.

13. Ceza Dairesi 2014/31189 E. , 2015/3685 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05.03.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.