Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/8042 Esas 2016/13580 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, şoför olarak çalışırken iş sözleşmesinin 25.05.2010 tarihinde feshedildiğini, kıdem tazminatının eksik ödendiğini, iki vardiya usulü çalışma yapıldığını iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshi sebebi ile kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve hafta tatil alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık davacı işçinin iş sözleşmesinin ihbar öneli verilerek sona erdilip erdirilmediği noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, şoför olarak davalı işyerinde 11.08.2008 tarihinden itibaren çalışan davacı; iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız şekilde 25.05.2010 tarihinde sona erdirildiğini iddia etmiştir. Davalı ise; davacının iş sözleşmesinin ihbar öneli verilerek sona erdirildiğini savunarak 01.04.2010 tarihinde düzenlenen, altı hafta öneli verildiği, çıkış tarihinin 31.05.2010 olduğu yazılı olan ihbar önelli fesih bildirimi başlıklı belgeyi sunmuştur. Mahkemece ihbar önelli fesih bildiriminde iş akdinin hangi tarihte feshedileceğinin belirtilmediği gerekçesi ile emsal kararlar doğrultusunda davacının ihbar tazminatına hak kazandığı kabul edilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 169. ve devamı maddeleri gereğince davacı davet edilmeli, bu belge davacıya gösterilip anılan belgeye karşı diyecekleri sorulduktan sonra bu belgeye itibar edilip edilmeyeceği değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir. Mahkemece bu yön üzerinde durulmaksızın karar verilmesi isabetli görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.