Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26208 Esas 2022/761 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mühür bozma, karşılıksız yararlanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik ve sanık lehine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
15.12.2011 tarihinde sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 09.02.2012 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde 17.11.2014 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak mahkûmiyetine karar verildiği ve mahkûmiyet kararının kesinleştiği ve 6352 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesinden sonra işlenen suçlardan dolayı TCK'nın 168. maddesinin aynı Kanun ile eklenen 5. fıkrasında, zararın soruşturma tamamlanmadan giderilmesi halinde kamu davası açılmayacağı öngörülmüş ise de, 6352 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden anılan Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kovuşturma sırasında ya da hüküm verildikten sonra zararın tamamen tazmin edilmesi halinde etkin pişmanlık nedeniyle CMK'nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ve suç tarihinin 23.09.2010 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını soruşturma aşamasında tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanığa mahkûmiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 31.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.