Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/21613 Esas 2017/5884 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
12/04/2011 tarihli iddianamede; sanığın, patronunun bağkur primlerini ödemek üzere ..... şubesine giderek numara alıp beklemeye başlayan katılanı yanına çağırdığı ve kendisini bankada müdür olarak tanıttığı, işlemini gerçekleştirmek için evrakları ve parayı kendisine vermesini istediği, ayrıca katılana üzerinde .... yazan banka kartını verip kendisine para çekmesini istediği, kartı alan katılanın da evrakları ve yatıracağı 1.080 TL"yi sanığa verdiği, katılan para çekmek üzere sanığın belirttiği bankaya gittiğinde durumu anladığı, bunun üzerine...... Bankasına döndüğünde sanığı bulamadığı, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında; eylemin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 09/02/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.