MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasa’sının 40/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK nın 34/2, 231/2, 232/6 ve 291/1-2 maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 7.11.2006 tarih 2006/6-123 Esas 2006/229 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, yargılama sonrası verilen karar veya hükümde başvurulabilecek kanun yolu, süresi, sürenin ne zaman başlayacağı, başvuru mercii ve şekli ile kanun yollarına süresi içinde başvurulmadığı takdirde hükmün veya kararın kesinleşeceğinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin zorunlu olduğu, 26.8.2010 günlü hükmün sanığın yüzüne karşı verildiği, hükmün son paragrafında yasal 7 günlük temyiz süresi gösterilmiş ise de sürenin hangi tarihten itibaren işlemeye başlayacağının tefhim kılınmadığı gibi yasa yol ve süresi ile hukuki sonuçlarını hatırlatır şekilde sanığa meşruhatlı davetiye de gönderilmediğinin anlaşılması karşısında, sanığın 29.4.2011 tarihli temyiz talebini içerir dilekçesinin geçerli olduğu kabul edilerek ve ayrıca sanığın aynı dilekçe ile eski hale getirme talebinde de bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 Sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme talebini inceleme yetkisinin Yargıtay"a ait olduğu gözetilerek yapılan temyiz incelemesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bu dava sebebiyle yapılan toplamda 15,00 TL davetiye giderinden sanığın sarfına neden olduğu 7,50 TL nin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""bu dava sebebiyle yapılan toplamda 15,00 TL davetiye giderinden sanığın sarfına neden olduğu 7,50 TL nin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.04.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.