MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu iptali ve tescil

... ile Hazine ve ... aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Sorgun Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 17.03.2011 gün ve 464/186 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ile davalı Hazine temsilcisi taraflarından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, dava dilekçesinde; 121 ada 1 sayılı parselin vekil edeni adına tapuya kayıt ve tescil edildiğini, bitişikte ve aynı parselle birlikte kullandığı yerin bir kısmının paftasında yol olarak gösterildiğini, 121 ada 5 sayılı parselin bir kısmının da vekil edenine ait olduğunu, ham toprak niteliğiyle Hazine adına tapuya bağlandığını açıklayarak, yolda bırakılan kısım ile 121 ada 5 sayılı parselle birlikte tespit edilen ve vekil edenine ait olan kısım bakımından Hazinenin tapu kaydının iptaliyle, her iki taşınmazın vekil edenine ait 121 ada 1 parsele ilavesi suretiyle tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine ve köy tüzel kişiliği temsilcileri davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece, teknik bilirkişinin krokisinde B harfiyle gösterilen ve yolda kalan 375,02 m2’lik yerin davacıya ait 121 ada 1 sayılı parsele ilave edilmek suretiyle davacı adına tapuya kayıt ve tesciline, fazlaya ilişkin isteğin reddine karar verilmesi üzerine; hükmün kabule ilişkin bölümü Hazine temsilcisi, redde yönelik kısım ise davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kazanmayı sağlayan zilyetlik hukuki sebebine dayalı olarak TMK.nun 713/1 ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14. maddesi gereğince açılan tescil davasıyla tapu iptali ve tescili isteğine ilişkindir.
Davacı vekilinin, fazlaya ilişkin isteğin reddine yönelik krokide A harfiyle işaretlenen taşınmaza dair temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede; 121 ada 5 sayılı parselin 10.11.2005 tarihinde yapılan kadastro çalışmaları sırasında ham toprak niteliğiyle belgesizden Hazine adına tespit ve tescil edildiği, yapılan keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanıkların beyanlarıyla uzman bilirkişi ziraat mühendisinin raporuna göre dava konusu taşınmazın kültür arazisi niteliyle kullanılmadığı, kumlu, taşlı ve toprak derinliği oldukça sığ bir yer niteliğinde olup ana kayanın mevcut olduğu anlaşıldığına, taşınmazın bu haliyle TMK.nun 715, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/C kapsamında kalan Devletin hüküm ve tasarrufu altında kalan yerlerden olması nedeniyle kazanmayı sağlayan zilyetlikle edinilmesi mümkün bulunmadığından davacı vekilinin 121 ada 5 sayılı parsel içerisinde A harfiyle gösterilen taşınmaz bölümüne yönelik temyiz itirazları yerinde bulunmadığından reddi ile hükmün bu bölümünün ONANMASINA,
Davalı Hazine temsilcisinin krokide B harfiyle işaretlenen ve yolda kalan taşınmaz bölümüne yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava konusu taşınmazın bitişiğinde bulunan ve davacıya ait 121 ada 1 sayılı parselin tespiti 10.11.2005 tarihinde yapılmış olduğuna göre krokide B harfiyle gösterilen taşınmazın da aynı tarihte paftasında yol olarak gösterildiğinin kabulü gerekir. Kural olarak kadastro tespitinin yapılmasıyla kadastrodan önceki zilyetlik kesintiye uğrar ve tespit tarihinden itibaren 20 yıllık kazanma süresi ve koşulları aranır. Bu nedenle kadastrodan önceki zilyetlik kadastro tespitinden sonra başlayacak olan kazanmayı sağlayan zilyetliğe eklenmez. Krokide B harfiyle işaretlenen taşınmaz bölümü 10.11.2005 tarihinde paftasında yol olarak gösterildiği bu tarihten itibaren davanın açıldığı 24.7.2009 tarihine kadar davacının taşınmaz üzerinde kazanmayı sağlayan 20 yıllık kazanma süresi dolmadığına göre davanın süreden reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek hüküm kurulmuş bulunması usul ve kanuna aykırıdır.
Davalı Hazine temsilcisinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK. nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK. nun 428. maddesi uyarınca krokide B harfiyle gösterilen yer bakımından BOZULMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 18,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 2,75 TL"nin temyiz eden davacıdan alınmasına 05.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.