Esas No: 2020/18733
Karar No: 2022/790
Karar Tarihi: 31.01.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18733 Esas 2022/790 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemleri reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak, yapılacak infazda, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, daha önce verilen kararda kazanılmış hakların gözetilmediği için hükümler bozulmuş, ancak belirli düzenlemeler yapılarak hükümler düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve değiştirilen halleri, 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi, hırsızlık suçunda TCK’nın 142/2-h ve 62. maddeleri, konut dokunulmazlığının ihlali suçunda ise TCK’nın 116/1, 119/1-c ve 62. maddeleri belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
1-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan; sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay 17. CD’nin 07/10/2019 tarihli bozma ilamından önce verilen ve sanıklar ile o yer Cumhuriyet savcısı tarafından lehe olarak temyiz edilen 14/05/2015 tarihli kararda sanıklar hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-h, 143 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası verildiği, yine sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hapis cezasının ertelendiği, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bu kararların, bozmadan sonra kurulan 26/02/2020 tarihli hükümde, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanıklar lehine infaz bakımından kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMK'nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanıklar hakkında hırsızlık suçundan TCK'nın 142/2-h ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezasının infazının 3 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden yapılmasına ve sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK'nın 116/1, 119/1-c ve 62. maddeleri uyarınca tayin olunan 10 ay hapis cezasının sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek TCK'nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/01/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
