Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21783 Esas 2022/1049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında Bursa 15. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 08/05/2014 tarih ve 2012/806 Esas 2014/299 Karar sayılı kararı ile, katılan ...’a karşı hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143/1, 53. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK'nın 116/1-4, 119/1-c, 53. maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK'nın 151/1, 53 maddeleri gereğince 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmesine karar verilmiş, hükümlerin süresi içinde sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi’nce yapılan temyiz incelemesi sonunda; 02/05/2018 gün ve 2016/4767 Esas, 2018/6188 Karar sayılı ilam ile hırsızlık konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlerin onanmasına karar verilmesine ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/11/2021 gün, KD/2021/104003 sayılı karar düzeltme talebi üzerine CMK'nın 308. maddesi uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
08/05/2014 tarihinde Bursa H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda başka suçtan hükümlü olarak bulunduğu anlaşılan ve savunmasının alındığı sırada bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın, hükmün açıklandığı son celsede hazır bulundurulmayıp, yokluğunda mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 03/04/2018 tarihli 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı doğrultusunda, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı davranılarak, sanığın savunma hakkının kısıtlanmasının yasaya aykırı olduğu anlaşıldığından, hırsızlık konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları bakımından hükümlerin bozulması yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazının KABULÜNE,
Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olarak, Yargıtay 17. Ceza Dairesi’nin 02/05/2018 gün ve 2016/4767 Esas, 2018/6188 Karar sayılı onama kararının KALDIRILMASINA, karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bursa 15. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 08/10/2019 tarihli ek kararı ile 16/07/2021 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarih ve 2014/851 Esas 2018/144 Karar sayılı ilamı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı ilamı uyarınca da farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü/tutuklu olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde de bulunmayan suça sürüklenen çocuğun, Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmesinin savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu şeklindeki kararları uyarınca, başka suçtan Bursa H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair talebi de bulunmayan sanık ...’in kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle, 5271 sayılı CMK'nun 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.