MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın iadesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Malen sorumlu vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Malen sorumlunun usulüne uygun katılma talebinin bulunmadığı gibi mahkemece de katılmasına karar verilmediğinden, temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanıkların mahkumiyet hükmünü ve Katılan ... idaresinin aracın iadesine ilişkin sınırlı temyizi üzerine yapılan incelemede ise,
1-Sanıklar hakkında doğrudan tayin olunan adli para cezasının günlüğü 20,00 TL"den hesaplanması sırasında uygulama maddesi olarak TCK.nun 52/2 . maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6 . madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
2-5237 sayılı TCK.nun 52/4. 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezasının hükmün kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi ve suç tarihinden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4 ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
3-Anayasa Mahkemesi"nin, TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerekmesi,
4-Müsaderesine yer olmadığına karar verilen nakil aracının orijinal olmayan depolarının sökülerek iadesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıklar ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1-Hükümlerin 1. fıkrasına “günlüğü” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK.nun 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi,
2-Hükümlerden adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin fıkrasından “..hükmün kesinleşmesinden itibaren” ifadesi ile "ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin " ifadesinin çıkarılmasına,
3-Hükümlerden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
4-Nakil aracının iadesine ilişkin bendin sonuna "aracın orijinal olmayan ve bagajında bulunan depoların (masrafı sanıklardan alınmak suretiyle) sökülmesi" ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.