Esas No: 2021/17771
Karar No: 2022/1053
Karar Tarihi: 01.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17771 Esas 2022/1053 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlal suçlarında mahkum edilmiştir. Dosyada yapılan incelemeler sonucunda, TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunlukları uygulanırken, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik de infaz aşamasında göz önünde bulundurulmuştur. Ancak sanık müdafiinin COVID-19 hastası ile teması nedeniyle duruşmaya katılamayacağını belirten mazeret dilekçesi kabul edilmemiştir. Bu durum, savunma hakkının kısıtlanmasına sebep olmuştur. Yapılan yargılama sonucunda verilen ilk cezanın kazanılmış hak teşkil etmesi nedeniyle, 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi yerine 5271 sayılı CMK'nun 307/4. maddesi hükme esas alınmıştır. Sonuç olarak, sanık ve müdafinin temyiz nedenleri kabul edildiği için hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi ve 5271 sayılı CMK'nun 307/4. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık müdafiinin, 19/10/2020 tarihli mazeret dilekçesinde, COVID-19 hastası ile teması nedeniyle karantinada olduğunu, duruşmaya katılamayacağını, mazeretli sayılarak duruşma gününü UYAP’tan öğrenmesine karar verilmesini talep ettiği, mahkemesince sanık müdafiinin mazeretine ilişkin olumlu ya da olumsuz bir karar verilmeksizin, sanık müdafiinin yokluğunda yargılama yapılarak, sanığın savunmasının alınması ve devamında hükmün açıklanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
Bozma sonrası yapılan yargılama sonucu sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen ilk ceza miktarının, kazanılmış hak teşkil etmesi nedeniyle, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi atfı ile halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi yerine, 5271 sayılı CMK'nun 307/4. maddesinin hükme esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
