Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24394 Esas 2022/1013 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanığın temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın bu suç yönünden incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
II- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, suç tarihinde resmi nikahlı eşine karşı gerçekleştirdiği anlaşılan mala zarar verme eyleminde; 5237 sayılı TCK'nın 167/1-a. maddesi gereğince atılı suçun haklarında ayrılık kararı verilmemiş eşlerden birinin zararına olarak işlenmesi halinde, şahsi cezasızlık sebebinin bulunduğu gerekçesi ile sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
2-Mala zarar verme suçu uzlaştırma kapsamında olmayan eşe karşı kasten yaralama suçu ile birlikte işlenmiş ise de, somut olayda, sanığın katılanı yaraladıktan sonra evine giderek camlarını kırmak suretiyle mala zarar verdiği ve dolayısıyla eylemlerini zaman ve mekan birliği içerisinde birlikte işlenmediğinden mala zarar verme suçu yönünden ayrı değerlendirme yapılması gerektiği anlaşılmakla; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Mala zarar verme suçundan hükmedilen erteli hapis cezasının kısa süreli olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası da gözetilmek suretiyle anılan maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.