Görevi yaptırmamak için direnme - kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4327 Esas 2020/8707 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4327
Karar No: 2020/8707
Karar Tarihi: 06.10.2020

Görevi yaptırmamak için direnme - kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4327 Esas 2020/8707 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Ancak, sanığın tebligat işlemi yanlış yapıldığı için yapılan temyiz başvurusu kabul edildi ve hükümler bozuldu. Suç tarihi olan 26.08.2008'den inceleme tarihine kadar geçen zamanda, suçun gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırında olan uzamış zamanaşımı süresi dolmuştu. Bu nedenle, sanık hakkında açılan dava zamanaşımı nedeniyle düştü. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 265/1, 152/1-a maddeleri (görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri (uzamış zamanaşımı süresi)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi (temyiz başvurusunun kabul edilmesi)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi (zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesi)

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/4327 E. , 2020/8707 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın duruşmada bildirdiği adrese tebligat gönderilmeden, mernis adresine Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre yapılan tebligatın geçersiz olduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesinin geçerli ve süresinde olduğu kabul edilmekle, mahkemenin temyizin reddine dair kararı kaldırılarak yapılan incelemede,
Sanığın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 265/1, 152/1-a maddeleri uyarınca atılı suçun gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre; aynı yasanın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzamış zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 26.08.2008 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 06.10.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.