Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/7229 Esas 2015/9276 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7229
Karar No: 2015/9276
Karar Tarihi: 12.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/7229 Esas 2015/9276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir şantiyede bulunan teleskopik boruları çalarak suç işlemiştir. Mahkeme, sanığın suçlu olduğunu kabul ederek hapis cezasına çarptırmıştır. Ancak, mahkeme sanığın cezasından indirim yapması gerektiği halde yapmamıştır. Ayrıca, mahkeme sanığın cezasının tamamlanana kadar kendi alt soyu üzerindeki haklarından ve koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiğini düşünmemiştir. Bu nedenle, temyiz nedeninin yerinde olduğuna karar verilerek, mahkeme kararı bozulmuştur. Yeniden yapılan yargılamada, sanığın cezasının tamamlanana kadar kendi alt soyu üzerindeki haklarından ve koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK 142/1-e, TCK 141/1, TCK 143, TCK 35, 5237 sayılı TCK 53/1-c ve 53/3, 5320 sayılı Yasa 8/1, 1412 sayılı CMUK’nun 322. madde.

17. Ceza Dairesi 2015/7229 E. , 2015/9276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
İnşaat halindeki şantiye binasından, 5 adet teleskopik borunun sökülerek götürülmek üzere istiflemiş şekilde inşaatta yakalanan sanığın eylemi TCK"nın 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı halde, TCK"nın 141/1. maddesi ile hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından ve sanık hakkında uygulama yapılırken önce TCK"nın 143. maddesi ile artırım, daha sonra TCK"nın 35. maddesi gereğince sanığın cezasından indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.