Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23734 Esas 2022/939 Karar Sayılı İlamı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda, İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2017 tarihli ve 2017/348 E., 2017/1055 K. sayılı ilâmı ile sanığın TCK’nın 142/2-h. maddesi gereğince 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair hükmün süresi içinde sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 06.06.2018 tarihli ve 2018/618 E., 2018/881 K. sayılı istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce, 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri uyarınca sanığın temyiz dilekçesinde belirttiği temyiz nedenlerine göre yapılan inceleme sonucunda; 28.11.2018 gün ve 2018/6286 E., 2018/14299 K. sayılı ilâm ile temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına karar verilmesinin ardından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.12.2021 gün, KD/2021/151549 sayılı karar düzeltme talebi üzerine CMK'nın 308. maddesi uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/10/2020 tarihli ve 2020/13-336 E., 2021/473, 2020/404 K. sayılı kararı dikkate alınarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.12.2021 tarih ve KD/2021/151549 sayılı itirazının KABULÜNE, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin Dairemizin 28.11.2018 gün ve 2018/6286 E., 2018/14299 K. sayılı onama kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek; sanık ...’ın temyiz isteminin, eksik araştırma yapılıp hakkında haksız ceza verildiğine, üzerine atılı suçla ilgisi bulunmadığına, uzlaşma hükümlerinden yararlandırılmadığına ve sabıkasında bulunan 18 yaşının altında iken işlediği suçtan verilmiş olan Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 01.12.2015 tarihli kararından dolayı hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmadığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
İlk derece mahkemesi kararında tekerrüre esas alınan Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.12.2015 günlü, 2015/258 Esas, 2015/301 karar sayılı mahkumiyetine konu suçu 18 yaşından küçük iken işlemesi nedeniyle TCK'nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı; ancak, adli sicil kaydında yazılı olan İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.09.2016 gün ve 2015/245 Esas-2016/467 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan verilmiş 3 yıl 4 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına ve yerine ''... İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.09.2016 gün ve 2015/245 Esas - 2016/467 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan verilmiş 3 yıl 4 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi'' ibaresinin eklenmesine, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.12.2015 günlü, 2015/258 Esas, 2015/301 karar sayılı kararına konu 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.