MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; muris ..."un davacılardan ..."ın erkek çocukları, ..."un ise erkek kardeşi olduğunu, muris ..."un 11/06/2005 tarihinde kendisine ait ... plakalı motorsikleti ile arkasında ... olduğu halde ...-... istikametinde saat 23:30 sıralarında seyir halinde iken davalının kusuru nedeniyle kazanın meydana geldiğini, kazada kusurlu olan davalı ile ilgili olarak ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/405 esas nolu dosyası ile devam eden davanın 19/07/2007 gün ve 2007/158 karar sayılı ilamıyla mahkumiyet kararı verildiğini, davanın kabulü ile ... için 8.000,00 TL, ... için 8.000,00 TL, ... için 4.000,00 TL olmak üzere kaza nedeni ile davacıların duymuş oldukları elem ve üzüntü için toplam 20.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacıların yasal süresi içinde davayı açmadıklarından dolayı taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacıların murisinin kaza sırasında kask takmamasının da ölüm olayında etkili olduğunu, manevi tazminat konusu olan olayda davalının kusursuz olduğunu, davalının cezaevine girmesi nedeniyle işlerini idare edemediğini ve iflasın eşiğine geldiğini, maddi olarak oldukça kötü durumda olduğunu, davalının yaşanan olaylar nedeni ile psikolojisinin alt üst olduğunu, yaşadığı sorunlar nedeniyle eşinden ayrıldığını bildirerek öncelikle tazminat hakkının zamanaşımına uğramış olması nedeniyle davanın reddine, mahkeme aksi kanaatte ise davalının kusursuz olması nedeniyle davanın reddine karar verilmesini talep ve beyan etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, açılan davanın kısmen kabulü ile davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 4.000,00"er TL, ... için 2.000,00 TL manevi tazminatın toplam 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine, dair karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere ve mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava haksız fiile dayalı olarak talep edilen manevi tazminat davasıdır.
Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması ve buna göre manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. ( HGK 23/06/2004, 13/291-370 )
Yukarıda açıklanan ilkeler ışığında, manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın bir miktar az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 512,10 TL kalan harcın temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 27/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.