Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/6303 Esas 2019/512 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/6303
Karar No: 2019/512
Karar Tarihi: 24.01.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/6303 Esas 2019/512 Karar Sayılı İlamı

Özet:

4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanması talebine ilişkin açılan davada, farklı Sulh Hukuk Mahkemeleri tarafından verilen yetkisizlik kararları sonrasında dosyanın bölge adliye mahkemelerine gönderildiği ancak yine de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiği belirtilmiştir. Dosyada incelenen belgelere göre, hükümlünün cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresinin \"Köyü, .../...\" olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 411. maddesi uyarınca uyuşmazlığın hükümlünün yerleşim yeri mahkemesi olan ... Sulh Hukuk Mahkemesi'nde çözümlenmesi gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 407. maddesi
- Türk Medeni Kanunu'nun 19/... maddesi
- Türk Medeni Kanunu'nun 411. maddesi
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri
- 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Adli Yargı İlk Derece Mahkemesi Hakimlikleri, Cumhuriyet Başsavcılıkları, İcra Mahkemeleri

20. Hukuk Dairesi 2018/6303 E. , 2019/512 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ... Sulh Hukuk, ... Sulh Hukuk ve ... Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “... Köyü, .../...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin “... Mah. ... Sok. No:50 İç Kapı No:2 .../...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “... Köyü, .../...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, "Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir." Aynı Kanunun 19/.... maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresini “... Köyü, .../...” olarak beyan ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın ... Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ... Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 24/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi..