Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22678 Esas 2022/1026 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili 24/01/2017 tarihli ek kararla uzlaşma talebinin reddine karar verildiği ve tekerrüre esas alınabileceği anlaşılmakla tebliğnamenin “2” nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre, Karaman 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/315 Esas 2013/225 Karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan verilmiş 18/06/2014 tarihinde kesinleşen 5 ay hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/11/2012 tarih, 2012/65 Esas ve 2012/18 Karar sayılı iki ayrı suçtan mahkumiyet kararı bulunan ilamın tamamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak “Karaman 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/315 Esas 2013/225 Karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan verilmiş 5 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/11/2012 tarih, 2012/65 Esas ve 2012/18 Karar sayılı ilamındaki 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin süreye göre belirlenmesine,” karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 196/2. maddesinde yer alan “Sanık, alt sınırı beş yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlar hariç olmak üzere, istinabe suretiyle sorguya çekilebilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin cezanın alt sınırının 5 yıl olması karşısında, sanığın istinabe suretiyle başka mahkeme tarafından sorguya çekilemeyeceği gözetilmeden sanığın başka mahkemece savunması alındığı, akabinde 17/06/2015 ve 30/09/2015 tarihli duruşmalarda, sanığın mahkemesinde hazır olduğu haldeki mahkemesince savunması alınmadan önce, usulüne uygun şekilde kimlik tespiti yapılmadan ve 5271 sayılı CMK'nın 147. maddesindeki hakları hatırlatılmadan sanık hakkında yargılamaya devam edilerek, önceki alınan savunmasıyla yetinilerek hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 147 ve 191. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.