Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/669 Esas 2020/1530 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/669
Karar No: 2020/1530
Karar Tarihi: 04.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/669 Esas 2020/1530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı müvekkilinin, müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedilmesi sonucunda, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu savunarak reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesi için dava açtığı belirtilmiştir. Ancak istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi sonucunda, tarafların temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün onandığı ifade edilmiştir. Kararda, HMK'nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine karar verildiği belirtilirken, davalı yönünden 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 140. maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığı ifade edilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2020/669 E. , 2020/1530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı taraflar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraflar vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraflar vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı yönünden harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, davalı yönünden 19.12.2005 günlü ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına,
04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.