Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/3746 Esas 2020/3749 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 04.02.2010 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19.07.2019 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Hazine, öncesi harman yeri vasfında olan dava konusu 364 ada 1 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının iptali ile tescilini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar Dairemiz tarafından bozulmuş ve bozmaya uyularak yapılan araştırma sonucu davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazları ile davalı vekilinin aşağıda yazılı nedenler dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava konusu 364 ada 1 parsel sayılı taşınmaz 26.01.1972 tarihinde yapılan kadastro tesbiti sırasında kadim harman yeri vasfı ile davalı adına tescil edilmiştir.
11.01.2011 tarihinde kabul edilen 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 21.06.1987 tarihli ve 3402 sayılı Kadastro Kanununa 36. maddeden sonra gelmek üzere eklenen "Kamu tarafından açılan davalarda yargılama giderleri" başlıklı 36/A maddesinde; "Kadastro işlemi ile oluşan tespit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehdarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dâhil, yargılama giderine hükmolunmaz" hükmü yer almaktadır.

Aynı kanunun 17. maddesi hükmü ile 3402 sayılı Kanuna eklenen geçici 11. madde ile de; "Bu kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır" hükmü getirilmiştir.
Mahkemece, anılan kanun hükümleri doğrultusunda davalının yargılama giderleri ve vekalet ücreti ile sorumlu tutulmaması gerekirken, değinilen kanun kuralı gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine; 2. bentte yazılı nedenlerle temyiz itirazının kabulü ile hüküm sonucunun 3, 4 ve 5 paragrafında yer alan ‘’Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 4.423,00 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir olarak kaydına, davacı tarafından yapılan 1244,00 TL yargılama gideri, 2010/44 Esas sayılı dosya için yatırılan 120 TL keşif harcı, 2014/10 Esas sayılı dosya için yatırılan 195,40 TL ve 177,50 TL keşif harçlarının toplamından oluşan 1736,90 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. gereğince 7050,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, sözcüklerinin çıkarılarak yerine "Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına" sözcüklerinin yazılarak hükmün düzeltilmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.