MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Alacak

... ile ... aralarındaki alacak davasının Kırşehir Aile Mahkemesinden verilen 03.03.2011 gün ve 350/165 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü.


KARAR

Davacı vekili, davalı adına tapuda kayıtlı iken yurt dışındaki boşanma davası sürerken davacıdan mal kaçırmak amacı ile devredilen 890 ada 18 parselde bulunan 2 numaralı meskenin edinilmiş mallara katılma rejimi yönünden tasfiye edilerek katılma alacağının tahsilini istemiş, dilekçesinde 15.000 TL olarak gösterdiği isteğini harcını tamamladığı 17.02.2011 tarihli dilekçesi ile 32.500 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu taşınmazın davalının kişisel malı olduğunu açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 14.08.1992 tarihinde evlenmiş, 22.11.2005 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 17.06.2006 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden (4722 s.K. m. 10) 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM. nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (4721 sayılı TMK.nun 225/2. m.) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (4721 sayılı TMK.nun 202.m.).Eşler arasındaki mal rejimi TMK.nun 225/2. maddesi uyarınca boşanma davasının açıldığı tarih itibariyle sona ermiştir.
Dava konusu 2 numaralı mesken 10.12.1999 tarihinde davalı adına satın alınarak tapuya tescil edilmiş, 25.10.2005 tarihinde ...’ya tapuda satılmıştır. Dava konusu meskenin evlilik içinde satın alındığı tarihe göre istek katkı payına ilişkindir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın boşanma davası açılmadan 3. kişiye satıldığı, satışın mal kaçırmak kastı ile yapıldığına dair davacının davasını ispatlayamadığı gerekçe gösterilerek dava reddedilmiştir.
Dosya içerisindeki tercümesi bulunan Almelo Mahkemesinin 28 Kasım 2007 tarih 89428 HAZA 07-946 sayılı kararında; tarafların yurt dışındaki malları paylaşma konusunda mahkemeye başvurdukları ve aile konutu olarak kullanılan evin ve eve ilişkin kredi borcunun davalı tarafa bırakıldığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar yurt dışında görülen davada davacının Türkiye’de bir daireye hissedar olduğu belirtilmiş ise de bahsedilen mahkeme kararı dava konusu taşınmazla ilgili olmadığı gibi davacıyı bağlayıcı bir nitelikte de değildir. Davacının katkı payına ilişkin isteğini her türlü delille ispatlaması mümkündür. Tarafların evlilik birliği içinde çalıştığı tercüme evrakları ve tanık beyanlarından anlaşılmaktadır. Dava konusu 890 ada 18 sayılı parseldeki mesken 10.12.1999 tarihinde davalı tarafından edinilmiş olup, 25.10.2005 tarihinde tapuda yapılan satışla üçüncü kişiye devredilmiştir.
Saptanan bu durum karşısında tarafların çalıştıkları tarihten, 890 ada 18 sayılı parselde bulunan dairenin alındığı 10.12.1999 tarihine kadar herbirinin ayrı ayrı toplam gelirlerinin hesaplanması, eşlerin sosyal statüleri ve mesleki kariyerleri gözetilerek her eşin olağan koşullarda yapabilecekleri giderlerinin saptanması, davalı ..."nın 743 sayılı TKM.nin 152. maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğü de gözönünde tutularak yaptığı giderlerinde kişisel giderlerine eklenmesi, her eşin toplam giderlerinin, kişisel gelirlerinden ayrı ayrı düşürülmesi ve böylece her eşin yapabileceği tasarruf miktarının bulunması, toplam tasarruf miktarı karşısında, davacının tasarruf oranının belirlenmesi ve belirlenen bu oranın, davanın açıldığı 04.07.2007 tarihine göre belirlenecek taşınmazın gerçek değeri ile çarpılması sonucu bulunacak miktarın davacının katkı payı alacağı olarak hüküm altına alınması gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve kanuna aykırı bulunan yerel mahkeme kararının 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 18,40 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 01.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.