Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/703 Esas 2020/3684 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/703
Karar No: 2020/3684
Karar Tarihi: 30.06.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/703 Esas 2020/3684 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçuyla suçlu bulunduğu kararı vermiştir. Ancak, hüküm açıklanırken gerekçe bölümünde suçu işleyen kişinin eylemi ve deliller yeterince tartışılmamıştır. Ayrıca suç konusu belge ile ilgili karar da verilmemiştir. Bu nedenlerle mahkemenin kararı bozulmuştur ve TCK'nin 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin 2015 tarihli iptal kararıyla birlikte yeniden değerlendirilmelidir. Kanun maddesi olarak, CMK'nin 231/11, Anayasa'nın 141/3 ve CMK'nin 34 ve 230. maddeleri belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2018/703 E. , 2020/3684 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.11.2014 tarihli 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK"nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiğinden; somut olayda sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğu belirtilip buna dayanak olan deliller gösterilip tartışılmadan gerekçesiz hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Suç konusu belgenin akıbeti hakkında karar verilmemiş olması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.