8. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/3219 Karar No: 2019/2200 Karar Tarihi: 04.03.2019
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/3219 Esas 2019/2200 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı, miras olarak kalan taşınmazda konut inşa ettiği için, dava açan kişinin payına el koymasını amaçlayan tazminat ve el atmanın önlenmesi istemlerine karşı çıkmıştır. Yargıtay, paylaşımın rızai olduğunu belirterek, davanın reddedilmesine karar vermiştir. Paylı mülkiyette, yararlanamayan bir taraf, diğer tarafın payına el koymayı engelleyebilir. Ancak, kullandığından az bir kısım yer varsa, ecrimisil davası açması mümkün değildir. Kesin sonuç getiren taksim veya ortaklığın satış yoluyla giderilmesi davası açmak gerekmektedir. HMK'nin 440/I maddesi gereğince, Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme istenebilir. Kanun maddelerine ilişkin detaylı açıklama yapılmamıştır.
8. Hukuk Dairesi 2018/3219 E. , 2019/2200 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi Ve Tazminat, Kal
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü. K A R A R Davacı vekili; vekil edeninin, 413 parsel sayılı taşınmazın hissedarı olduğunu, davalının anılan taşınmaz üzerinde hiç bir yasal hakkı olmadığı halde taşınmazda zeytin ağacı olduğunu bile bile haksız ve hukuka aykırı olarak konut inşa ettiğini, bu sebeplerle davalının 413 parseldeki el atmasının önlenmesine, davalı tarafından kaçak olarak inşa edilmiş binanın yıkılmasına ve davalının haksız olarak el atması sonucu oluşan fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydıyla 1.400 TL zarar bedelinin işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir. Davalı ... vekili; dava konusu yerin müvekkiline ve kardeşlerine miras olarak kaldığını, hissedarların dava konusu taşınmazda hisseleri oranında yerleri kullandıklarını belirterek, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece; rızai taksim sonucu hissedarların kullanacağı yerlerin belirlenmiş olması gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş olup; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava; paydaşlar arasında el atmanın önlenmesi, tazminat ve kal istemlerine ilişkindir. Hemen belirtilmelidir ki, taraflar davaya konu taşınmazda paydaştırlar. Paylı mülkiyette taşınmazdan yararlanamayan paydaş, engel olan öteki paydaş veya paydaşlardan her zaman payına vaki el atmanın önlenilmesini ve/veya ecrimisil isteyebilir. Elbirliği mülkiyetinde de paydaşlardan biri öteki paydaşların olurlarını almadan veya miras şirketine temsilci atanmadan tek başına ortak taşınmazdan yararlanmasına engel olan ortaklar aleyhine ecrimisil davası açabilir. Ancak, o paydaşın, payına karşılık çekişmesiz olarak kullandığı veya kullanabileceği bir kısım yer varsa açacağı ecrimisil davasının dinlenme olanağı yoktur. Yerleşmiş Yargıtay içtihatlarına ve aynı doğrultudaki bilimsel görüşlere göre payından az yer kullandığını ileri süren paydaşın sorununu, kesin sonuç getiren taksim veya ortaklığın satış yoluyla giderilmesi davası açmak suretiyle çözümlemesi gerekmektedir. Açıklanan bu ilke ışığında tüm dosya kapsamı birlikte incelendiğinde; davacı ve davalı tanıklarının anlatımlarından ve fen bilirkişinin raporundan dava konusu taşınmazdaki 12.800 m2"lik D ile gösterilen kısmın, davacı ..."in kullanımında olduğu anlaşıldığından, mahkemece davanın reddi yönünde karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. SONUÇ: Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun kararın ONANMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 24,30 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 20,10 TL"nin temyiz eden davacıdan alınmasına, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.