MAHKEMESİ : Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacıl tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından 29.04.2015 tarihli dilekçede özetle; [Davaya bakan hâkimin hukuka aykırı kararı ile Cumhuriyet Savcılığının 8 yıllık zamanaşımı nedeniyle kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararına rağmen, resmî evrakta sahtecilik yaparak ölen annesine ait evin çilingir vasıtası ile açtırılarak polis nezaretinde haciz işlemi yapıldığı, hukuka aykırı bu duruma, mahkeme ve savcılık makamları tarafından kılıf uydurulmaya çalışıldığı, resmî senet ve delillerin yok sayıldığı, davaya bakan hâkimin duruşmada (ifadeni almıyorum) diyerek kendi yazdırdığı ifadeyi imzalatmaya çalıştığı ve duruşmayı başka tarihe ertelediği, hâkimin kasıtlı tutumu nedeni ile kendisinin mahkemeye olan güveninin sarsıldığı...] gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim tarafından, red sebepleri mevcut değil ise de; yargılama sonunda verilecek kararda bir şüphenin oluşmaması için red talebinin kabulünün gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine, red talebinde bulunanın 500,00.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK"nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle, hükmün esasına yönelik temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacının para cezasına yönelik temyiz itirazına gelince; reddi hâkim talebinin esas yönünden reddedilmesi halinde HMK"nın 42/4. maddesi gereğince reddi hâkim talebinde bulunan tarafa ancak kötü niyetli olması halinde disiplin para cezasına hükmolunabilir. Davacı tarafın, hâkimin tarafsızlığından şüpheye düşülmesine neden olarak ileri sürdüğü gerekçe başlı başına hâkimin reddi nedenlerinden olmamakla birlikte, konuyu reddi hâkim talebiyle mahkemeye bildiren davacı tarafın bu davranışı kötü niyetli olarak kabul edilmeyeceğine göre, davacının 500,00.-TL. disiplin para cezası ile cezalandırılmasına denilmiş olması doğru değil ise de; bu husus hükmün bozulmasını gerektirmediğinden, hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hüküm fıkrasının ikinci bendinde yer alan “-6100 sayılı HMK"nın 42/4. maddesi gereğince davacı aleyhine 500,00.-TL disiplin para cezasına hükmedilmesine, hükmedilen para cezasının davacıdan alınarak Hazineye gelir kaydına” cümlesinin hükümden tamamen çıkarılmasına, yerine ikinci bend olarak “2-Reddi hâkim talebinde bulunan davacının kötü niyetli olmadığından hakkında disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 15/10/2015 günü oy birliği ile karar verildi.