8. Ceza Dairesi Esas No: 2018/7268 Karar No: 2019/1047 Karar Tarihi: 23.01.2019
Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/7268 Esas 2019/1047 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın suçlu olduğu anlaşılan Muhafaza görevini kötüye kullanma eylemi sebebiyle asliye ceza mahkemesi tarafından mahkum edildiği ve sanığın itirazı reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, mahkeme kararında TCK.nun 289/1-ikinci cümlesi gereği sanık haklarından birinin indirim yapılması gerektiği konusunda dikkate alınmamıştır. Ayrıca sanığın istemi doğrultusunda 5237 sayılı TCK.nun 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirme hükmünün uygulanması talep edilmiş ancak bu konuda karar verilmemiştir. Yine sanık hakkında adli para cezası verilmiş ancak 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesi gereği hak yoksunluklarına hükmedilmemiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı yasaya aykırıdır ve bozulması gerekmektedir. Kanun maddeleri ise TCK.nun 289/1-ikinci cümlesi, 5237 sayılı TCK.nun 52/4. ve 53/1. maddeleridir.
8. Ceza Dairesi 2018/7268 E. , 2019/1047 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü: Bozmaya uyularak; yapılan yargılamada sanığın sebebe dayanmayan temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddine, ancak; Suç tarihinde borçlu şahıs ile evli olan sanığın haczedilen ev eşyalarının ortak sahibi olması nedeniyle hüküm kurulurken cezasından TCK.nun 289/1-ikinci cümlesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, Kabul ve uygulamaya göre de; 1- Sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin 06.11.2014 tarihli isteminin 5237 sayılı TCK.nun 52/4. madde ve fıkrasındaki taksitlendirme hükmünün uygulanması talebini de kapsadığı halde bu konuda bir karar verilmemesi, 2- 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının ""kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğu"" gözetilmeden, sanık hakkında sonuç ceza olarak adli para cezasına hükmedilmesine karşın, anılan maddedeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.