Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16749 Esas 2015/9207 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16749
Karar No: 2015/9207
Karar Tarihi: 12.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16749 Esas 2015/9207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin hüküm verdiği hırsızlık davasında, bir sanık önceki hükümlerini temyiz etmediği için hükmü kesinleşirken diğer sanıkların temyiz başvuruları sonucunda Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nin bozma kararı vererek tekrar yargılama sürecine dahil edilmesine karar verilmiştir. Yeniden yapılan yargılamada hüküm verilen sanıkların müdafileri ve savcılar tarafından yapılan temyiz talepleri reddedilmiş ve hükümler onanmıştır. Ancak, hukuki yanılgı nedeniyle verilen karar Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur. Daire, karşılaştırma yapılmadan 5237 sayılı TCK'nın 143/1 maddesi uyarınca kurulan hükümlerin yazılı şekilde verilmesinin hatalı olduğunu belirtmiştir. Sanıkların eylemlerine uyan diğer TCK ve 765 sayılı TCK'nın maddeleri uyarınca cezaların ayrı ayrı tespit edilmesi gerektiği ve sonuç cezaların karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d ve 53/1 maddeleri ile 765 sayılı TCK'nın 493/2 ve 522/1 (pek fahiş) maddeleri ile ilgili detaylı açıklamalar yer almaktadır.
17. Ceza Dairesi         2015/16749 E.  ,  2015/9207 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    A-Hükümlü . .. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
    Hükümlü. ... hakkındaki 04.12.2001 tarih 2001/88 Esas 2001/1737 Karar sayılı kararın tarafından temyiz edilmemesi üzerine kendisi yönüyle kesinleştiği, diğer sanıklar ... ve... tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 12.07.2005 günlü bozma kararı ile, 5237 sayılı Kanun hükümleri uyarınca değerlendirme yapılması ve başka nedenlerle hükmün bozulmasına ve bozmadan hükmü temyiz etmeyen ..."un da yararlandırılması karar verildiği, bunun üzerine mahkemece hakkında hüküm kesinleşmiş olan ..."un tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, ikinci hükmün kurulduğu, ilk hükmü temyiz etmeyen hükümlü ..."un ikinci hükmü de temyiz etme hakkı bulunmadığının anlaşılması karşısında;
    ... hakkında yeniden kurulan ikinci hükme yönelik, hükümlü... müdafii ve O yer Cumhuriyet Savcısı"nın konusu bulunmayan temyiz taleplerinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine göre, gereğinin taktiri yönünden, mahkemesine gönderilmesi için dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
    B-Sanık ... hakkında müştekiler... ve ... "e yönelik hırsızlık suçları ile sanık ... hakkında müştekiler ... ve ... ."e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve... müdafileri ile O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    C-Sanıklar... ve... hakkında müşteki ... ."e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12.07.2005 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere, olayda 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesinin uygulama yerinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d ve 53/1. maddeleri ile 765 sayılı TCK"nın 493/2 ve 522/1. (pek fahiş) maddeleri uyarınca kurulacak hükümlerin karşılaştırılması suretiyle denetime olanak sağlayacak şekilde verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerekirken, karşılaştırmada 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi de belirtilerek yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ... ve ... ... müdafileri ile O yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 12.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.