MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet


Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkeme hükmünün tür ve miktar itibariyle duruşma sınırı dışında kalması nedeniyle sanık müdafiinin duruşma talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın sahibinden.com isimli internet sitesine telefon satışı için ilan verdiğini gören katılanın, sanık ile telefonda irtibata geçerek suça konu telefonun alım-satımı konusunda anlaştığı, katılanın sanığın telefonla bildirdiği TC kimlik numarası ve telefon numarasını kulllanarak cebe havale yöntemiyle 400-TL"yi gönderdiği, paranın sanık tarafından çekildiği ancak sanığın suça konu telefonu katılana göndermediği, katılanın da bir daha sanığa ulaşamadığı, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı, ATM’ den para çekilme anını gösterir CD görüntüleri, bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamına göre atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde düzenlenen "seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına" hükmünün iptal edilmesi karşısında, bu hususun ayrıca hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (i), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, TCK"nın 158/1-f maddesi gereğince temel ceza belirlenirken önce suçtan elde olunan haksız menfaat dikkate alınmaksızın, gün adli para cezası belirlenip indirimler yapıldıktan sonra doğrudan suçtan elde olunan haksız menfaat miktarının iki katı adli para cezası belirlenmek suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "5 gün" ve ""800"" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkarılarak yerlerine sırasıyla "40 gün", “33 gün” ve "660 TL" adli para cezası ibaresinin eklenmesi ve bu bentlerden sonra gelen ve adli para cezasının haksız menfaatin iki katına yükseltilmesine ilişkin bentlerin hükümden tamamen çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.