5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31586 Esas 2016/3209 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/31586
Karar No: 2016/3209

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31586 Esas 2016/3209 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan verilen hükmün temyiz edilmesini inceledi. Kararın niteliği, suç tarihi ve başvuru süresi göz önünde bulundurularak, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklikler dikkate alındı. Bu çerçevede, 14.04.2011 tarihinden sonra verilen 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu ve temyize konu olamayacağı sonucuna varıldı. Bu nedenle, yerel mahkemenin temyiz istemini reddetmesinde bir isabetsizlik olmadığına karar verildi. Detaylı olarak, 6217 sayılı Kanun'un 23. ve 26. maddeleri ile 5271 ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunlarına eklenen geçici maddeler bahsedildi.

19. Ceza Dairesi 2015/31586 E. , 2016/3209 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve ... sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, temyiz isteminin reddine dair yerel mahkemenin 11/06/2015 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 02/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.