5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31744 Esas 2016/3207 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/31744
Karar No: 2016/3207

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31744 Esas 2016/3207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından 5809 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan verilen 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin olması sebebiyle temyiz istemi reddedilmiştir. 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklik sonucu hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen adli para cezasına mahkumiyet hükmüne karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı ifade edilmiştir. Ayrıca, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereği, bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmüne karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2015/31744 E. , 2016/3207 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve ... sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, temyiz isteminin reddine dair yerel mahkemenin 04/06/2015 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, ek kararın tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 02/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.