Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6944 Esas 2015/612 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/1, 63 , 2918 sayılı Kanunun 119/5. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sanığın kusurunun bulunmadığına ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2. Sanık müdafinin 08/07/2013 tarihli duruşmada lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmiş olması karşısında; talep kapsamında bulunan 5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olması nedeni ile TCK"nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda değerlendirme yapılmadan karar verilmesi,
3.Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
4.Sanığın sürücü belgesinin suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesi yerine 2918 sayılı Kanunun 119/5. maddesi gereğince geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.