Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21683 Esas 2022/1160 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143, 35/2 ve 62. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Sivas 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/12/2020 tarihli ve 2020/53 esas, 2020/624 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/07/2021 gün ve 11782-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/09/2021 gün ve 2021/94598 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 29/06/2020 tarihli ve 2020/5826 esas, 2020/6444 karar sayılı ilamında "28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca ... zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, sanık müdafiinin hazır bulunmadığı duruşmada sanığın savunması alınarak aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, Bozmayı gerektirmiş... " şeklinde belirtildiği üzere, 5237 sayılı Kanun'un 142/2-h ve 143. maddelerine temas eden hırsızlık suçundan yargılanan sanığın savunmasının, baro tarafından zorunlu müdafii atanmak suretiyle alınması gerektiği gözetilmeksizin, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, Sivas 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/12/2020 tarihli kararıyla sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, sanığın 30/03/2021 tarihinde kararı istinaf ettiği, mahkemenin 02/04/2021 tarihli ek kararıyla istinafın süreden reddine karar verdiği, sanığın 09/04/2021 tarihli dilekçesiyle ek kararı da istinaf etmesine rağmen mahkemenin dosyayı istinaf yoluyla incelenmek amacıyla Bölge Adliye Mahkemesine göndermemesi nedeniyle hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, (SİVAS) 6. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 04.12.2020 tarihli ve 2020/53 E., 2020/624 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 02/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.