3. Ceza Dairesi Esas No: 2020/24394 Karar No: 2020/19920 Karar Tarihi: 22.12.2020
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/24394 Esas 2020/19920 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hakkındaki hükmün açıklanması sırasında, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması gerektiği ve sonuca etkili tüm argümanların gerekçeye yansıtılması gerektiği halde bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında kurulan hükümden temel cezanın ve eylemin silahtan sayılan sopa ile gerçekleşmesinden dolayı uygulanan TCK'nin 86/3-e maddesinin gösterilmediği, ceza miktarının belirlendikten sonra TCK'nin 87/1-d maddesi gereği ceza miktarının 5 yıla çıkartılması gerektiği halde doğrudan TCK'nin 87/1-d-son maddesi işaret edilerek yazılı şekilde uygulama yapıldığı ve kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanığın hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmediği belirtilmiştir. Bu nedenlerle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nin 231/11, 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı, 5237 sayılı TCK'nin 86/1. fıkrası, 86/3-e ve 87/1-d maddeleri, TCK'nin 87/1-son maddesi ve 53/1. maddesi ile Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı yer
(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/24394 E. , 2020/19920 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1) Kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükmün açıklanması sırasında; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararları gereğince, Türkiye Cumhuriyeti Anayasa"sının 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması, 2) Sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 86/1. fıkrası uyarınca belirlenen temel cezanın ve eylemin silahtan sayılan sopa ile gerçekleşmesinden dolayı uygulanan TCK"nin 86/3-e maddesinin gösterilmemesi, 3) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. ve 86/3-e maddelerine göre ceza miktarı belirlendikten sonra, aynı Kanun"un 87/1-d maddesinin tatbiki neticesinde, ceza miktarının 5 yılın altında kalması halinde TCK"nin 87/1-son maddesi gereğince 5 yıla çıkartılması gerekirken; doğrudan TCK’nin 87/1-d-son maddesi işaret edilerek yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle TCK"nin 61. maddesine aykırı davranılması, 4) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanığın, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.