Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/18175 Esas 2018/6004 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Kasten yaralama eylemlerinden kurulan kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre hükümlerin temyiz edilemez olması, nedeniyle Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin karara karşı sanık ... tarafından yapılan itirazın, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, Yerel Mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
2-Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın tehdit eylemini kesin nitelikte mahkumiyet hükmü kurulan silahla kasten yaralama eylemiyle birlikte gerçekleştirdiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sonuç cezanın, TCK"nın 29. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hata nedeniyle 2800 TL yerine 2920 TL olarak fazla belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, hükmün İ-İİ-3 numaralı fıkrasındaki "5 ay 26 gün" ibaresinin "5 ay 18 gün", İ-İİ bölümünde yer alan TCK"ın 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkradaki "4 ay 26 gün" ibaresinin "4 ay 20 gün", yine aynı bölümde yer alan TCK"ın 50/1-a, 52/2. maddelerinin uygulanmasına ilişkin fıkradaki "2920 TL" ibaresinin "2800 TL" biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 29/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.