Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/22798 Esas 2016/5275 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davacının eksik hesaplanan yaşlılık aylığı miktarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilâmına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Kurumca 506 sayılı Yasa"nın geçici 81. maddesi hükümleri gereğince 01.01.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı, davacının aylığının eksik hesaplandığı iddiası ile eldeki davayı açtığı anlaşılmakla, davanın yasal dayanağı, öngörülen istisnaları dışında 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasa"nın geçici 2. maddesi ve bu maddenin yollaması ile anılan Yasa"nın 29 ve 506 sayılı Yasa"nın 61 ve geçici 82. maddeleridir.
Mahkemece, önceki bozma ilâmında belirtilen ilkelere göre düzenlenen bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulmuş ise de, bilirkişi raporunda, A-2 aylığının hesabında esas alınan ortalama aylık kazanç tutarı 1569 TL olarak belirlendikten sonra, bu tutarın sonraki aşamada yapılan hesapta 1596 TL olarak alınarak hesaplama hatası yapıldığı anlaşılmaktadır. Hâl böyle olunca, anılan hesaplama hatasını giderecek şekilde bilirkişiden aylık hesabı yönünden denetime elverişli rapor alınıp irdelenerek, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.