Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/18312 Esas 2022/1116 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya üzerinden ve UYAP’tan yapılan incelemede, temyiz isteminin reddine dair bölge adliye mahkemesinin 13/01/2021 tarihli ek kararının sanık müdafiine elektronik tebliğ yoluyla 19/01/2021 tarihinde tebliğ edildiği, sanık müdafiinin UYAP üzerinden 15/01/2021 tarihinde ek karara yönelik temyiz dilekçesi gönderdiği, dilekçenin ilk önce ilk derece mahkemesi dosyasına 18/01/2021 tarihinde (savunma dilekçesi olarak) kaydedildiği, buna göre ek karara yönelik temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenmekle, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması ile; mala zarar verme suçu yönünden ise bölge adliye mahkemesince doğrudan hükmolunan 1.000,00 TL adli para cezasına dair mahkumiyet hükmünün temyizinin mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair 13/01/2021 tarihli ve 2018/2728 Esas, 2020/2493 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.