Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/19842 Esas 2022/1110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/2, 119/1-c, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasına hükmedildiği, istinaf talebi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet kararının ortadan kaldırılmasına ve sanık hakkında TCK’nın 116/2-4, 119/1-c, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedildikten sonra kazanılmış hak nedeniyle cezanın 10 ay hapis olarak belirlendiği anlaşılmakla, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmünün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II- Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanığın 06/04/2018 tarihli temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298/1. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 02/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.