5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2902 Esas 2021/8842 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2902
Karar No: 2021/8842
Karar Tarihi: 29.06.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2902 Esas 2021/8842 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve nakil vasıtasının iadesi talebinin reddedildiği karar temyiz edildi. Yerel mahkemenin gerekçesi yerinde bulunarak nakil aracının iadesine karar verildi. Ancak, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü yasal koşullara uygun olmadığından ve müsadere işleminde yasal uygulamanın yapılmadığından dolayı karar bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 3/18-son cümle ve 3/5. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 3/10 ve 3/22. madde ve fıkraları
- 7242 sayılı Kanunun 62. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- CMUK'nun 232/6. maddesi

7. Ceza Dairesi 2019/2902 E. , 2021/8842 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, ... plakalı aracın müsadere talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) ... plakalı nakil aracı hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Suçta kullanılan nakil vasıtasının iadesine ilişkin yerel mahkeme gerekçesi yerinde olmakla sanık ve katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan İADE KARARININ ONANMASINA,
II) Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10 ve 3/22. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
4. Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.