Esas No: 2020/25436
Karar No: 2022/1088
Karar Tarihi: 02.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25436 Esas 2022/1088 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme, hakaret ve kasten yaralama suçlarından açılan davada mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık daha önce hakaret suçundan da dava açılmış ancak bu suç için henüz karar verilmemiştir. Mahkeme, sanığın tekerrür suçlu olduğu gerekçesiyle, daha önce kesinleşen mahkumiyetine konu suçun \"tehdit\" suçuna ait olduğunu ve uzlaşma kapsamına alındığını belirterek, tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğine karar vermiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin kararı da dikkate alınarak, sanığın hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Bu kararın infaz aşamasında da gözetilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak da, TCK'nın 106/1-1, 53 ve CMK'nın 253 sayılı maddeleri bahsedilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Başka suçtan hükümlü olup son duruşmada hazır edilen ve yüzüne karşı verilen 23.06.2015 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263'ncü maddesine göre sanığın bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, süresinden sonra yapılan 10.09.2015 tarihli sanığın temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında katılan ...’a yönelik hakaret suçundan da dava açıldığı halde bu suçtan dolayı karar verilmediği belirlenmiş olup, mahkemece zamanaşımı süresi içinde bu suçtan karar verilmesi, tekerrüre esas alınan Düzce 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10/03/2015 tarih ve 2014/272 esas, 2015/162 karar sayılı 28.04.2015 tarihinde kesinleşen mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. maddesinde yazılı ''tehdit'' suçuna ait olduğu ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
