Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5361 Esas 2020/8671 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Bozmanın sonuç ceza dışında kalan kısımlar yönünden de sanık aleyhine etkisizleştirilmemesi veya etkisinin azaltılmaması adına aleyhe değiştirme yasağının söz konusu olduğu, Mahkemenin bozmadan önceki 10.03.2015 tarihli kararının sadece sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle aleyhe temyiz bulunmadığı ve sanıklar hakkında her iki suç yönünden bozma öncesi yapılan yargılama sonucunda temel cezaların alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda alt sınırdan uzaklaşılarak tayini,
2-Hırsızlık suçundan verilen cezada 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereğince daha önce “3/24” oranında artırım yapıldığı halde, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanıkların kazanılmış hakları gözetilmeden önceki artırım oranının üzerinde bir oran olan “1/4” oranında artırım yapılarak sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
3-Sanıklar hakkında bozma öncesinde 10.03.2015 tarihli ilk kararda sonuç ceza olarak; hırsızlık suçundan “1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına” ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan “5 ay hapis cezasına” hükmedildiği, anılan kararın sadece sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sanıkların kazanılmış haklarının oluştuğu gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda hırsızlık suçundan “4 yıl 2 ay hapis cezasına” ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan “2 yıl 1 ay hapis cezasına” hükmedilmek suretiyle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesine (5271 sayılı CMK"nın 307/son) maddesine aykırı hareket edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’un temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.10.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.