Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacakla ilgili yapılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkin olup, mahkemece Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 2015/42532 Esas, 2018/3665 Karar sayılı bozma ilamına uyularak davanın kabulüne dair verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı davasında davalı ile aralarında düzenlenen sözleşmeye göre bakiye alacağının ödenmediğini belirterek 27.900,00 TL asıl alacak üzerinden yaptığı icra takibine davalının itirazının iptaline karar verilmesini istemiş; mahkemece verilen ilk kararda icra takibine dayanan alacağın KDV alacağı olduğu, davada bakiye alacağın talep edildiği, itirazın iptali davasında takibe konu edilmeyen alacağın davada talep edilemeyeceği gerekçesiyle reddine karar verilmiş; bu karar Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 2015/42532 Esas, 2018/3665 Karar sayılı ilamıyla takibe konu 27.900,00 TL alacağın icra takibinde KDV alacağı olduğu belirtilmediği; davada talep edilenle takipte talep edilenen farklı olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlendiği ihtilafsız olan sözleşmede yapılacak inşaatın bedelinin götürü olarak 155.000,00 TL kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. İcra takibine konu edilen faturada inşaat yapım bedelinin 155.000,00 TL olarak gösterilip, buna 27.900,00 TL KDV eklenerek imalât bedelinin 182.900,00 TL olarak gösterildiği görülmektedir.
Dairemizin yerleşmiş içtihatlarına göre taraflar arasında sözleşmelerde ayrıca KDV uygulanacağına dair hüküm konulmadığı takdirde KDV’nin götürü bedeli dahil olduğu kabul edilmektedir. Davacı dava dilekçesinde davalıdan imalât bedeli karşılığı 155.000,00 TL aldığını açıklamakta olup, ayrıca sözleşme dışı imalâtlar yaptığına ilişkin herhangi bir iddia ve talebi de bulunmamaktadır. Bu durumda imalât bedelinin ödendiği anlaşıldığından, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekerkin, kabulü doğru olmamış, bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 09.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.