Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1216 Esas 2018/2038 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1216
Karar No: 2018/2038
Karar Tarihi: 12.04.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1216 Esas 2018/2038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ile davalı arasındaki tazminat davasında asliye ticaret mahkemesi tarafından verilen kararın istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesi 3. hukuk dairesi istinaf talebinin reddine karar vermiştir. Temyize konu olan miktar 30.000,00 TL olduğu için bölge adliye mahkemesi kararı kesin nitelikte olup, temyiz istemi reddedilmiştir. Kararında 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi uyarınca kesin sınırının 2017 yılı için 41.530 TL olduğunu belirtmiştir.
Kanun maddeleri açıklaması:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi: Temyiz yoluna başvurabilme sınırının belirlendiği madde. Bu maddeye göre, kararın temyiz edilebilmesi için değeri 41.530 TL ve üzerinde olmalıdır.
19. Hukuk Dairesi         2018/1216 E.  ,  2018/2038 K.

    "İçtihat Metni"


    Davacı ... Yapı İnş. San. ve Tic. AŞ. vek. Av. ... ile davalı ... AŞ. vek. Av. ... aralarındaki tazminat davası hakkında ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nden verilen 27/12/2016 gün ve 2015/727 E. - 2016/1075 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince istinaf talebinin reddine karar verilmiştir. Bu kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu. -KARAR-
    Yerel mahkemece verilen 27/12/2016 tarihli karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, ... Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesince istinaf talebinin reddine karar verilmiş ve bu karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2017 yılı için 41.530 TL"dir.
    Temyize konu edilen miktarın 30.000,00 TL olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesinin 21.09.2017 tarihli kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 12/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.