MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Fuhuş, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, birden fazla kamu görevlisine görevi yaptırmamak için direnmiş olmasına karşın, TCK’nın 43. maddesi uygulanmamış, fuhuş suçunda da mağdure sayısınca suç oluşacağı göz önüne alınarak sanık hakkında buna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde tek ceza tayin edilmiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Fuhuş suçunda uygulanan Kanun maddesi "TCK"nın 227/2. maddesi" yerine "TCK"nın 227/1. maddesi" olarak yazılmış ise de, bu yazım hatasının yerinde düzeltilebileceği,
Anlaşıldığından,
1) Sanığın görevi yaptırmamak için direnme eylemine ilişkin olarak ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Fuhuş ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerde ise;
a) Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin iptaline karar verilmiş, ayrıca aynı bentte yer alan “seçme ve seçilme” ehliyetleri ile ilgili olarak da, hükümlünün, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakılması uygulamasını engelleyici nitelikte iptal kararları verilmiş olması ve doğan boşluk nedeniyle bu hususta yeni bir yasal düzenleme yapılması ihtiyacının ortaya çıkması karşısında, yerel mahkeme hükmünde bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakmaya ilişkin uygulamanın dayanaksız kalması,
b) TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
c) Fuhuş suçundan kurulan hükümde hapis cezası ile birlikte hükmedilen adli para cezasının 4 gün olarak belirlenmesinden sonra, TCK"nın 52. maddesi uyarınca, bir gün karşılığı belirlenecek miktar ile çarpılması suretiyle sonuç adli para cezası miktarının gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye kısmen uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca;
- Hükümlerde TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlardan (b) ibareleri çıkartılmak,
- “TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” ibaresi eklenmek,
- Fuhuş suçunda hükmedilen 4 gün karşılığı adli para cezasının, (görevi yaptırmamak için direnme suçunda hükmedilen miktarın günlüğünün 20 TL olarak belirlenmesi gözönünde bulundurularak) TCK"nın 52. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL den çarpılmak suretiyle 80 TL olarak belirlenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.