KARAR
1. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/05/2013 tarih ve 2012/451(E), 2013/367(K) sayılı kararı ile TCK"nın 125/1-3.a maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükümlü ..."in bu cezasının 18/12/2014 tarihinde infaz edilmesinden sonra yasaklanmış haklarının iadesine ilişkin talebi üzerine hükümlünün talebinin kabulü ile mahkumiyet kararı sonucunda yasaklanmış olan hakların iadesine dair, İstanbul 78. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2015 tarih ve 2015/40 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/10/2015 gün ve 337299 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında: “İstanbul 78. Asliye Ceza Mahkemesince hükümlünün talebinin kabulü ile yasaklanmış hakların iadesine karar verilmiş ise de;
Yasaklanmış hakların geri verilmesine ilişkin karara dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu 13/A maddesinde yer alan; "5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla,
a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması,
b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir."
Şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olmasının gerekmesi karşısında, hükümlünün mahkûm olduğu 1 yıl 6 aylık hapis cezasının 18.12.2014 tarihinde infaz edildiği ve yasaklanmış hakların iadesine ilişkin kararın verildiği 13.03.2015 tarihinde 3 yıllık sürenin dolmadığı gözetilerek, talebin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Kanun yararına bozulması istenilen İstanbul 78. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2015 tarih ve 2015/40 değişik iş sayılı kararının, hükümlü ..."in Silivri 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/05/2013 tarih ve 2012/451(E), 2013/367(K) sayılı mahkumiyet hükmü sonucu yasaklanmış olan haklarının iadesini öngördüğü, her ne kadar kesinleşip infazı tamamlanmış olsa da anılan mahkumiyet hükmüne karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından CMK"nın 308/1 maddesinin son cümlesi uyarınca sanık yararına olağanüstü itiraz yasa yoluna başvurulduğu ve Dairemizin 13/01/2016 tarih ve 2016/111(E), 2016/419(K) sayılı kararı ile itiraz yerinde görülerek, Silivri 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/05/2013 tarih ve 2012/451(E), 2013/367(K) sayılı mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verildiği tespit edilmiştir. Dairenin bozma kararıyla ortadan kalkan mahkumiyet hükmünün, hak yoksunlukları yönünden sanık aleyhine herhangi bir hukuki sonuç doğurması olanaksızdır. Bu durumda, hem yasaklanmış olan hakların iadesine dair kararın hem de kanun yararına bozma isteğinin, hukuki dayanaktan yoksun ve konusuz kaldığı görülmektedir. Hukuken geçerli sayılamayacak bir kararın, kanun yararına bozma yoluyla incelenmesi de mümkün değildir.
Yukarıda yapılan açıklamaya göre, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/10/2015 tarih ve 2015/337299 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilen Yüksek Adalet Bakanlığının 16/09/2015 tarih ve 94660652-105-34-9259-2015-18991/60853 sayılı kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 07/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.